Via Rotorua en Lake Taupo naar de Forgotten World

Vanaf Mount Maunganui zijn we vertrokken richting Rotorua, vulkanisch gebied met nog steeds actieve geysers. Het stinkt er dan ook behoorlijk in het gebied maar het blijft bijzonder om langs de borrelende kraters te rijden en lopen.

De bedoeling was een stopover zoals vorige keer, 17 jr geleden.... tja, dat is een eeuwigheid dus alles was inmiddels flink veranderd zoals overigens -natuurlijk ook- Nieuw Zeeland. Rotorua was nu een super toeristische attractie met een groot informatiecentrum, shop, restaurant etc., en om bij de kraters in de buurt te komen en te lopen kostte $ 32,- p.p. Dat maar overgeslagen en doorgereden naar Lake Taupo. Daar even in het stadje en op de boulevard rondgelopen maar ook daar was het weer niet echt jofel.

Omdat het toch al koud was zijn we naar het skigebied gereden en bijna boven op de berg overnacht, in Whakapapa Village. Berekoud en op een Chateau/Hotel, Holiday Park, Information en een paar huizen na was het alleen maar puur skigebied. Hele mooie pistes 's winters, dat wel. Alleen wij waren er in de zomer ... Brr, kacheltje aan gehad 's nachts. Vroeg wakker en ook vroeg weer op pad gegaan, echt zover we boven konden komen, maar het was zelfs de dame van de Information bij de skiliften te koud dus die adviseerde niet te gaan.

De keuze is daarom toen gevallen op een autorit langs de Forgotten World Highway. Een enigzins vergeten stuk weg waar niet veel aan gebeurde. De eerste stop was Lauren's Lavender Farm, hele leuke tuin, shop, cafe met home-made scones en de huiskat. Die vonden we nog het leukst op sommige momenten, totdat die wat teveel aandacht kreeg en begon te meppen (hadden we kunnen weten als kattekoppen) ;)
Onderweg veel gravel en wat huisjes, én een heuse republiek, genaamd Whangamomona.
Daarna ontdekten we dat we een lekke voorband hadden, dat was niet bepaald een fijne ontdekking in de middle of nowhere. Telefoon geen bereik en toen zelf maar uitgezocht hoe e.e.a. werkte en het wiel gewisseld. Hele klus die Appie geklaard heeft. Zo konden we verder naar het eindpunt van de Highway, Stratford.

Daar overnacht en de landlady van het Holiday Park heeft ons naar de plaatselijke bandenshop gedirigeerd om de reserveband etc. te checken. Het park was overigens waarschijnlijk net zo oud als de landlady, 70er jaren. Ouderwets maar schoon en overal vriendelijke mensen, zoveel informatie krijg je gewoon ongevraagd
Daar constateerde men ook een bijgeluid wat niet hoorde volgens hen, advies was om daar bij de VW dealer in New Plymouth naar te laten kijken. Weer contact opgenomen met Apollo en dat zo geregeld. Toch nog een VW dealer bezocht met de Crafter ... bleek een overleden vacuumpomp te zijn, kon geen kwaad. Wat tips en een checkup later konden we onze weg weer vervolgen.